روند (Trend) در بازار معاملاتی چیست؟

یک روند جانبی (ساید) حالتی است که قیمت در یک دامنه (رنج) مشخص بین حد بالا و حد پایین نوسان می کند. به عبارتی دیگر قله ها و دره ها در خط افقی قرار می گیرند و قیمت در یک محدوده معین حرکت می کند و قادر نیست که قله یا دره بالاتر یا پایین تری از محدوده قبلی به وجود بیاورد.

مومنتوم (momentum) و روند (trend) از روند (Trend) در بازار معاملاتی چیست؟ چه نظر با هم فرق دارند؟

با اینکه این دو ممکن است در ابتدا شبیه به هم به نظر برسند، اما میان مفاهیم مومنتوم و روند تفاوت‌های اساسی زیادی وجود دارد. این دو مفهوم تکنیک‌های غیررقابتی هستند روند (Trend) در بازار معاملاتی چیست؟ که هدفشان کشف فرصت‌هایی برای خرید در زمان سیر صعودی و فروش در زمان سیر نزولی است؛ به علاوه اینکه از هم پشتیبانی کرده و یا یکدیگر را رد می‌کنند.

مومنتوم در تحلیل فنی چگونه کار می‌کند؟

با نگاهی به آینده مشخص است که سرمایه گذاری و معاملات بر اساس مومنتوم مبنی بر این فرض است که قیمت‌ها (روند (Trend) در بازار معاملاتی چیست؟ حداقل تا حدودی) به قدرت بازده عرضه و تقاضا واکنش نشان می‌دهند. مومنتوم اشکال مختلفی به خود می‌گیرد؛ ممکن است در شرکت‌های معاملات عمومی بر اساس درآمد باشد، در بازار بر اساس رابطه‌ی بین خریداران و فروشندگان و یا حتی بر اساس نرخ طبیعی افزایش و کاهش قیمت‌ها باشد. معاملات مومنتوم می‌توانند با اصول تحلیل‌های فنی نیز مرتبط باشند.

مومنتوم دارای ویژگی‌های کمی ذاتی نیست؛ بنابراین بیشتر ابزارهای معاملاتی مبتنی بر مومنتوم از فرمو‌ل‌هایی استفاده می‌کنند تا برای مقادیر متفاوت مومنتوم ارزش روند (Trend) در بازار معاملاتی چیست؟ مشخص کنند. بسیاری از نوسانگرها باعث می شوند که این ارزش‌ها در محدوده‌ای خاص قرار گیرند و امکان مقایسه‌های میان‌زمانی بین روندهای مومنتوم گذشته روند (Trend) در بازار معاملاتی چیست؟ و فعلی وجود داشته باشد. به این ترتیب، مومنتوم به عنوان رایج‌ترین نشانگر در تحلیل فنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روند در تحلیل فنی چگونه کار می‌کند؟

با نگاهی به گذشته مشخص می‌شود که نشانگرهایی که از روند پیروی می‌کنند کمتر ذهنی هستند و نسبت به نشانگرهای مومنتوم نیز قاطع‌ترند. اگر مومنتوم اساسی و تصادفی باشد، روند نیز جامع و تصادفی است. روندها لزوما اتفاقی نیستند و این مورد بزرگ‌ترین تفاوت میان این دو است.

رایج‌ترین نوع تحلیل روند نشانگر میانگین متحرک است. میانگین‌های متحرک تنها نمودی تصویری از بخش‌های انفرادی داده‌های تاریخی هستند که با یکدیگر ترکیب شده و به دنبال الگوهایی معنادارند. این به این معنا نیست که امکان پیش‌بینی روندها وجود ندارد؛ بلکه به این معناست که روندها پایه‌ی کار خود را بر مبنای دیگر نشانگرها، مثل نوسانگرهای مومنتوم، قرار می‌دهند؛ آن‌ها ابزار اساسی کاهش مومنتوم هستند.