واژه نامه معامله گر

احساساتی مانند ترس، طمع، امید و غیره تاثیر غیرقابل انکاری در افتار معامله گران در معاملۀ سهام دارند. انسان ضعیف و انسان دارای اعتماد به نفس، انسان طماع و انسان تنبل، همگی قربانی های بازار هستند.

تجربیات من در تجارت در بازارهای جهانی ارز و طلا و.

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «واژه نامه فارکس» ثبت شده است

واژه نامه اصطلاحات فارکس و تجارت ارز

برای شروع کارتجارت در بازار فارکس نیاز به دانستن یکسری از لغات پرکاربرد دارید تا بتوانید از حساب فارکس خود نهایت استفاده را برده و همانند یک حرفه ای داد و ستد نمایید. در ادامه سعی کردیم این واژگان پرکاربرد را توضیح دهیم:

ارزهای اصلی و غیر اصلی

به هشت ارز پر معامله ( USD, EUR, JPY, GBP, CHF, CAD, NZD, AUD ) ارزهای اصلی یا "ماژورها" گفته می شود. اینها نقدترین و جذاب ترین ارزها هستند. به تمام ارزهای دیگر ارزهای مینور یا غیر اصلی گفته می شود.

ارز پایــــه

ارز پایه اولین ارز در هر جفت ارز است. مظنه ارز نشان می دهد ارزش ارز پایه در مقابل ارز دوم چقدر است. برای مثال، اگر نرخ USDCHF برابر با 1.6350 است، آنگاه یک USD ارزش 1.6350 CHF را دارد.

در بازار فارکس، دلار آمریکا معمولا "ارز پایه" برای مظنه در نظر گرفته می شود، بدین معنی که مظنه به صورت واحدی از 1 دلار آمریکا در ازای هر ارز دیگر اعلام شده در جفت ارز است. استثناهای مهم در این قانون عبارتند از : پوند انگلیس، یورو، دلار استرالیا و نیوزلند.

ارز متقابل ارز دوم در جفت ارز است. به ارز دوم غالبا ارز پیپ گفته می شود و هر سود یا زیان واقعی بر حسب این ارز بیان می شود.

پیپ کوچکترین واحد قیمت برای هر ارز است. تقریبا تمام جفت ارزها از پنج رقم معنادار تشکیل می شوند و اکثر جفتها دارای رقم اعشار بلافاصله بعد از اولین رقم هستند، یعنی EURUSD برابر با 1.2538 است. در این مثال، یک پیپ برابر است با کوچکترین تغییر در رقم چهارم اعشار - یعنی 0.0001، بنابراین، اگر ارز متقابل در هر جفت ارز USD باشد، آنگاه یک پیپ همیشه برابر است با یک صدم سنت.

استثناهای مهم جفت ارزهای حاوی ین ژاپن اند که در آنها هر پیپ معادل 0.01 است.

پیپت یک دهم پیپ است. بعضی از کارگزاران پیپ های کسری، یا همان پیپت ها، را برای دقت بیشتر در اعلام مظنه اعلام می کنند. برای مثال، اگر EURUSD از 1.32156 به 1.32158 حرکت کند، 2 پیپت حرکت کرده است.

قیمت فروش قیمتی است که در آن بازار حاضر به خرید جفت ارز خاصی از شما است. در این قیمت، معامله گر می تواند ارز پایه را به فروش برساند. ارز پایه در سمت چپ مظنه نشان داده می شود.

برای مثال، در مظنه 1.8812/15 GBPUSD، قیمت پیشنهادی 1.8812 است. این بدان معنی است که یک پوند انگلیس را به مبلغ 1.8812 دلار آمریکا به فروش می رسانید.

قیمت خرید، قیمتی است که در آن بازار حاضر به فروش جفت ارز خاصی به شما است. در این قیمت، می توانید ارز پایه را خریداری کنید. قیمت خرید در سمت راست مظنه نشان داده می شود.

برای مثال، در مظنه 1.2812/15 EURUSD، قیمت خرید برابر با 1.2815 است. این بدان معنی است می توانید یک یورو را با 1.2815 دلار آمریکا خریدرای کنید. به قیمت خرید قیمت عرضه هم گفته می شود.

کارمزد فروش/خرید

کارمزد تفاوت بین قیمت فروش و قیمت خرید است. "مظنه رقم بزرگ" اصطلاح فروشنده است که اشاره به چند رقم اول نرخ تبادل دارد. این ارقام معمولا در مظنه فروشنده حذف می شوند. برای مثال، نرخ USDJPY ممکن است 118.34/118.30 باشد اما بطور شفاهی بین شرکتهای فارکس بدون سه رقم اول و به صورت "34/30" نقل می شود. در این مثال، USDJPY دارای کارمزد 4 پیپ است.

نرخ های تبادل در بازار فارکس با استفاده از فرمت زیر بیان می شوند:

فروش/خرید - ارز متقابل/ارز پایه

هزینه تراکنش

مشخصه مهم کارمزد پیشنهاد/درخواست این است که برابر است با هزینه تراکنش برای معامله رفت و برگشتی. رفت و برگشتی به معنی خرید (یافروش) و معامله جبران فروش (یا خرید) با همان اندازه در همان جفت ارز است. برای مثال، در مورد نرخ EURUSD با 1.2812/15، هزینه تراکنش سه پیپ است.

فرمول محاسبه هزینه تراکنش است: قیمت فروش - قیمت خرید - هزینه تراکنش (کامزد)

ودیعه (وجه الضمان)

وقتی حساب ودیعه جدیدی را با کارگزار فارکس باز می کنید، باید حداقل مبلغ را برای آن کارگزار سپرده گذاری کنید. این حداقل مبلغ از یک کارگزار تا کارگزار دیگر متفاوت است و می تواند 100 دلار تا 100000 باشد.

هر بار که معامله جدیدی را انجام می دهید، درصد معینی از مانده حساب در حساب ودیعه به عنوان ودیعه الزامی اولیه برای معامله جدید بر اساس جفت ارزهای مربوطه، قیمت فعلی آن، و تعداد واحدها (یا لات های) معامله شده کنار گذاشته خواهد شد. اندازه لات معمولا به ارز پایه اشاره دارد.

برای مثال، فرض کنید حساب مینی باز می کنید که اهرم 1:200 یا ودیعه 0.5% را فراهم می کند. حسابهای مینی لات های کوچک را معامله می واژه نامه معامله گر کنند. فرض کنیم یک مینی لات برابر با 10000 دلار است. اگر یکی مینی لات باز کنید، به جای ارائه 10000 دلار کامل، فقط به 50 دلار نیاز دارید (50$ = 0.5% 10000x)

ضریب اهرمی عبارتست از نسبت سرمایه واژه نامه معامله گر واژه نامه معامله گر استفاده شده در یک معامله به موجودی لازم (ودیعه). اهرم توانایی کنترل مقادیر زیاد دلار با مقدار نسبتا کمی واژه نامه معامله گر از سرمایه است. اهرم بین کارگزاران مختلف به طور چشمگیری متفاوت است، از 1:2 تا 1:500.

تفاوت عقد و ایقاع چیست

حقوق علمی است، که دقت بالایی در مفاهیم و کلمات دارد؛ به همین جهت استفاده از دقت و ظرایف کلامی در این موضوع، یعنی در مسائل حقوقی حساسیت بالایی دارد. اگر شاکی و یا مشتکی عنه در این مسائل اطلاع کافی داشته باشند، در محاکمه های قانونی کمتر دچار اشکال حقوقی و قانونی می شوند. برای مثال باید بدانیم که تفاوت عقد و ایقاع چیست؟ این موضوع و دانستن از ابعاد گوناگون آن برای کسانی که واژه نامه معامله گر معامله گر هستند، کاربرد های فراوانی دارد. البته باید بدانیم که دانستن این تفاوت منحصر در بخش معاملات نیست و در بخش های دیگر زندگی ما انسان ها که اختیار انجام آن کار ها برایمان وجود دارد، مصداق خواهد داشت. لذا ارزش سوال تفاوت عقد و ایقاع چیست؟ برایمان مشخص شد، در نتیجه پی بردن به پاسخ آن ضروری و مهم خواهد بود.

چرا لازم است تا بدانیم تفاوت عقد و ایقاع چیست؟

تنها کسی که در زندگی می تواند به ما بگوید قرار است، چه کاری انجام دهیم، خودمان هستیم. یعنی در حقیقت باید بتوانیم خودمان کارهایمان را انجام دهیم و مسئولیت آن ها را نیز بر عهده بگیریم. تصمیمات ما در انجام کاری های مختلف در بخش های متفاوت زندگی علاوه بر مسئولیت آور بودن، توانایی بر جای گذاشتن تاثیراتی را دارند، که در نهایت بر جای خواهند ماند. اگر این موضوع را حقیقتاً در کارهایمان به کار ببندیم و تاثیرات آن را بپذیریم؛ زندگی راحت تر و با آرامش تری خواهیم داشت. یکی از این کارهایی که باید با دقت انجام گیرد، معاملات روزانه و مخصوصاً عقد ها هستند. حال که به علت مهم بودن سوال پی بردیم، زمان پاسخ به پرسش فرا رسیده است. برای آنکه بتوانیم به سوال یعنی تفاوت عقد و ایقاع چیست؟ پاسخ دهیم؛ باید در ابتدا خود کلمه و مفاهیم قانونی و شرعی عقد و سپس ایقاع را بدانیم. بعد از روشن شدن تعریف، تفاوت های آنان برایمان آشکار خواهند شد. در موارد زیر هر کدام را جداگانه بررسی خواهیم کرد :

عقد :

کلمه عقد در لغت به معنای گره می باشد. در اصطلاح شرعی نیز فقها آن را به معنای ایجاد کردن و قبول کردن می دانند، که می تواند بین افراد متفاوت یا یک شخص در صورت داشتن وکالت از دو طرف یا وصی بودن از طرفین و یا سایر موارد مذکور برقرار شود. کلمه عقد در اصطلاح قانونی و حقوقی نیز به معنای توافق کردن بر امری که دو طرف به آن اتفاق نظر کردند، اطلاق می شود؛ که در نتیجه برای هر دو طرف عقد تعهد آور و مسئولیت آور خواهد بود؛ یعنی طرفین ملزم به اجرای مفاد مورد تعهد خواهند بود، و چه بسا در صورت عدم اجرا تعهدات، جزا هم داشته باشند. این طرفین مذکور در عقد می تواند فرد یا افراد باشد، که بستگی به مصداق عقد ها دارد. اولین گام برای پاسخ به سوال تفاوت عقد و ایقاع چیست؟ را برداشتیم.

ایقاع :

این کلمه در لغت به معنای به چنگ انداختن می باشد. در اصطلاح شرعی نیز فقها به این معنی بیان کرده اند، که ایقاع عملی یکطرفه از جانب یک طرف است. یعنی نیازی به ایجاب و قبول طرفین ندارد و ایجاب یک طرف برای ایجاد شدن ایقاع کفایت می کند. این عمل به صورت یکطرفه اجرا و محقق خواهد شد. در یک کلام در عمل ایقاع که شامل موارد زیادی می شود؛ اختیار یک نفر است، که کار را انجام می دهد. این گام نیز دومین گام برای پاسخ به سوال تفاوت عقد و ایقاع چیست؟ بود.

با توجه به متن بیان شده تفاوت عقد و ایقاع چیست؟

همان طور که به تفصیل بیان کردیم؛ روشن شد، کلمات عقد و ایقاع هر کدام در معنی و در اصطلاح چه مفاهیمی را در بردارند؛ و تا حدود زیادی برای شما خواننده گرامی آشکار گشت، که هر کدام چه مسئولیت های سنگینی بر گردن انسان می گذارند. اما در برخی موارد تفاوت های آشکاری را دارند، که باید مجدد آنها را برایتان ذکر کنم، که مهمترین آنها عبارتند از :

دو طرفه بودن عمل در عقد :

در عمل و یا توافق مورد نظر، کاری که قرار است، انجام گیرد، نیاز به ایجاب و قبول دارد. یعنی اراده و اختیار دو طرف باید در انجام آن دخیل باشد. این مورد را عقد گویند. برای توضیح و درک بهتر به مثالی که می زنیم توجه کنید : ازدواج کردن یکی از عقود می باشد. ازدواج برای ایجاد شدن به دو طرف یعنی مرد و زن احتیاج دارد. اولی یعنی مرد ایجاب و درخواست را انشا می کند، دومی نیز قبول و تایید را انشا می کند؛ که در نتیجه عقد ازدواج میان این دو نفر برقرار می شود. البته عقد انواعی دارد، که در کنار آنها وکالت پذیر نیز می باشند. یعنی دو طرف می توانند برای انجام امور عقد از طرف خود وکیل اخذ کنند، و آنها را مامور انجام کارها کنند.

یک طرفه بودن ایقاع :

ایقاع متفاوت از عقد است، یعنی یک اختیار در موضوع مورد اختیار خود قادر به انجام آن عمل خواهد بود. برای درک بهتر مطلب به مثالی که می زنیم، توجه کنید : عمل طلاق یک ایقاع محسوب می شود. یعنی چونکه حق طلاق با مرد می باشد، البته مگر در مواردی که از او سلب اختیار شود؛ او یعنی مرد می تواند یک طرفه زن خود را طلاق دهد، و در نتیجه احتیاجی به قبول طرف مقابل یعنی زن نمی باشد.

اگر پاسخ سوال تفاوت عقد و ایقاع چیست؟ را در مسائل حقوقی ندانیم چه می شود؟

ارزش آموزش و علم بالاتر از آن است، که بتوانیم در چند خط در مورد آن به بحث بنشینیم. اما اجازه دهید، به همین مقدار بسنده کنیم، واژه نامه معامله گر که شما را از خطرات اقتصادی و روانی بسیاری در معاملات مهم خود در امان خواهد داشت. در اکثر مواردی که افراد شاکی یا مشتکی عنه در دادگاه ها به مشکلات بر می خوردند، به علت عدم اطلاع از موارد قانونی و حقوقی است. لذا با اخذ مشاوره های قانونی یا وکیل کارهای حقوقی و قرارداد های خود را بهترین نحو ممکن انجام دهید. با این کار خود را از دردسر های دادگاهی و سایر مشکلات روحی آن در امان نگه داشته اید. شرایط مربوط به این نوع قراردادها و عقد های متعدد و متفاوت نیز بر جای خود محفوظ است، که قالب مراجعین باید در مراحل رسمی به ثبت برسانند، تا از مشکلات احتمالی در امان بماند.